Stjórnmálin og þingið

Sr. Kristinn Ágúst Friðfinnsson minntist á í predikun sinni að varhugavert væri að elta tíðarandann, hann gæti ekki verið grunnur til að byggja á.

Stjórnmál snúast um stefnur og leiðir til að ná markmiðum þeirra fram til hagsbóta fyrir samfélagið. Á alþingi eiga að mætast stefnur og þingmenn að rökræða um markmið þeirra, afleiðingar og þær leiðir sem þingmenn leggja til að ná þeim fram. Því miður er það þannig að oftar og oftar snúast ræður þingmanna um tíðarandann, eitthvað sem er „vinsælt“ á samfélagsmiðlum eða eitthvað sem einhver „mótmælir“ á samfélagsmiðlum en ekki grundvallarstefnumál. Umræðan er skyndilega farin að snúast um að nýta sér það til vinsælda í von um að það kalli á athygli og bæti við prósentum í næstu könnun eða fleiri „lækum“ á fésbókinni.

Stjórnmálaflokkar eru að verða of líkir, rökræðan eða deilurnar um stefnur vill fólk ekki taka lengur í stað þess er farið í „manninn“ og þeim gerðar upp skoðanir eða lífssýn í stað þess að koma með rökin.

Íslensk þjóð verður fyrst í vanda þegar stjórnmálaflokkarnir þora ekki lengur að hafa stefnu og þingmenn þeirra að fylgja þeirri stefnu eftir. Alvarlegri verður vandinn ef ekki má taka upp varnir fyrir það sem íslenskt er.

Ef tíðarandinn og samfélagsmiðlar eiga að móta umræðuna og niðurstöðuna þá erum við í vanda. Of margir stjórnmálaflokkar á Íslandi eru keimlíkir í dag og keppast við að sækja sér fylgi í eitthvað sem þeir sjálfir skilgreina sem „frjálslyndi“. Þeir sem ekki eru sammála þeim eru popúlistar, einangrunarsinnar, þjóðrembur o.s.frv. En gjarnan eru það einmitt mestu popúlistarnir sem elta tíðarandann og sveiflast eins og vindhanar eftir fésbókinni.

Það er vandséð í dag á hvaða leið sumir hina „gömlu“ stjórnmálaflokka eru. Í ríkisstjórn eru þrír flokkar sem eiga að vera ólíkir að stefnu og gildum en vandséð er í dag hver er hvað.

Líkur eru á að þessir þrír flokkar haldi áfram að líkjast hver öðrum enda allar tilraunir til annars kæfðar í fæðingu. Nú er svo komið að einn af þessum flokkum er á góðri leið með að þurrkast út þrátt fyrir valdatafl sem átti að þýða endurreisn. Þeir sem að því stóðu sitja nú í ríkisstjórn, fastir í bergmálshellinum.

Í dag mun svo forsætisráðherra flytja stefnuræðu sína sem ég hef svo sem ekki miklar væntingar um enda þarf í þeirri ræðu að segja margt en samt að segja ekkert því engan má styggja.

Við í Miðflokknum hlökkum til þessa þings og munum áfram standa vörð um land og þjóð.

gunnarbragi@althingi.is